O szkole/Patron
The Maria Skłodowska-Curie Saturday School has served the local Polish community in Wimbledon and Putney for over 60 years. Initially teaching the Polish language and culture to children of soldiers who settled in England after World War 2, most of the current students are from subsequent waves of Polish immigrants who have been welcomed by this country over the years. The school has expanded and grown, especially since Poland became a member of the European Union in 2004. There are currently 570 pupils of all age groups, from nursery to A-level.
Students learn the Polish language, history, geography and culture as well as religion. The school has close links with the Polish RC parish of St. John the Evangelist in Putney.
Students learn the Polish language, history, geography and culture as well as religion. The school has close links with the Polish RC parish of St. John the Evangelist in Putney.
The Maria Skłodowska-Curie school has always maintained a very high standard of teaching and as a consequence has consistently achieved excellent Polish GCSE, AS and A-Level results.
The school is run as a not-for-profit organization which is funded and managed by the parents. Teaching and ancillary staff work on a voluntary basis with a nominal salary to cover expenses.
The school has had several locations in the Wimbledon-Putney area over the years. Prior to the Ursuline High School it was based for over twenty years at Elliott School in Putney.
The Maria Skłodowska-Curie Saturday School has had a relationship with the Ursuline for many years. Students who attended UHS during the week and the Polish school on Saturdays were closely involved in sending aid shipments to Poland during Martial Law in 1981-1983.
Many girls who, over the years, graduated from UHS are now active and successful members of British society. In April 2012, the Maria Skłodowska-Curie Saturday School completed its move from its previous location to the superior facilities offered by the Ursuline High School, Wimbledon.
Maria Skłodowska-Curie urodziła się w 1867 r. w Warszawie. Była najmłodsza z pięciorga rodzeństwa. Rodzina jej nie była bogata. Już od najmłodszych lat bardzo lubiła dużo czytać. Szczególnie interesowały ją nauki ścisłe. Ukończyła gimnazjum ze złotym medalem. Marzyła o studiowaniu na uniwersytecie w Paryżu. Żeby zebrać fundusze na wyjazd, pracowała jako prywatna nauczycielka i jednocześnie przygotowywała się na nielegalnym Uniwersytecie Latającym w Warszawie.
Gdy miała 24 lata, spełniło się jej marzenie i zaczęła kurs Nauk Ścisłych na Sorbonie. Cztery lata później, wyszła za mąż za Francuza, Pierre Curie, który był fizykiem. Wspólnie pracowali w starej szopie, która służyła im za laboratorium, gdzie badali właściwości soli uranu. W 1898 r. odkryli nieznane nikomu dwa pierwiastki chemiczne, które nazwali polon i rad. Rad, który okazało się, że ma zdolności niszczenia tkanek nowotworowych, został ogłoszony lekarstwem na raka.
Kiedy rad okazał się ważniejszym pierwiastkiem, Maria żałowała że to nie jemu nadała nazwę ‘polon’ na cześć ojczyzny.
Za to osiągnięcie otrzymali Nagrodę Nobla. W tym samym roku, Maria uzyskała jako pierwsza kobieta doktorat nauk fizycznych na Sorbonie.
Maria i Pierre mieli dwie córki, których wychowywaniu i prowadzeniu domu Maria poświęcała dużo czasu. Pomimo swoich osiągnięć, nie byli ludźmi zamożnymi. W 1906 r. Pierre zginął pod kołami wozu konnego.
Po śmierci męża, Maria nadal kontynuowała swoje badania i sama wychowywała dzieci.
W 1911 r. przyznano jej ponownie Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii. Był to pierwszy przypadek aby ta sama osoba została dwukrotnie wyróżniona tą nagrodą. Maria stała się symbolem nowoczesnej, wyzwolonej kobiety.
Unikalne archiwalne nagranie z Marią Skłodowską-Curie.
©1931 Pathe News
Następne lata swojego życia poświęciła założeniu Instytutu Radowego w Paryżu, gdzie pracowała przez wiele lat. Utrzymywała kontakty z krajem ojczystym, pomagając w założeniu Instytutu Radowego w Warszawie. Umarła w 1934 r. na białaczkę, chorobę spowodowaną długoletnią pracą z substancjami promieniotwórczymi.
Albert Einstein powiedział o niej: “Jedyna spośród sławnych osób, której sława nie zepsuła”.
Adam Court, klasa IX
Styczeń 2001r